در
يک کار گروهی بین اعضای دانشگاه کارولينای شمالی، انستیتو تکنولوژی
ماساچوست و بیمارستان کودکان بوستون، محققين به فن آوری ساخت شبکه ای از
ذرات ریز قابل تزریق نانو دست يافتنه اند که می تواند با توجه به بالا رفتن
سطح قند خون در بیمار مبتلا به ديابت، انسولین را در خون ترشح کند.
این
فن آوری جديد بر روی موش های آزمایشگاهی تست شد و محققین دريافتند که يک
مرحله تزريق می تواند سطح طبیعی از قند خون را تا 10 روز در یک موش مبتلا
به دیابت فراهم کند.
همانطور
که می دانيد بدن بيمارانی که مبتلا به ديابت نوع 1 هستند قادر به توليد
مقداری کافی از انسولين نیست. در حالیکه انسولين عنصری مهم در انتقال
گلوکوز از خون به داخل سلول ها می باشد. در این دسته از بيماران، قند خون
بایستی به طور مداوم مورد بررسی و آزمايش قرار گيرد. برای آنها گاها دوزی
مشخص از انسولین برای ایجاد يک سطح طبیعی از قند خون تجويز می شود.
اما
تزريق های روزانه انسولین برای بیماران دردسر های خاص خودش را دارد. در
برخی موارد دردناک بوده و گاهی تصميم گیری در مورد ميزان انسولین تزريقی
خطر و ریسک هايی به دنبال دارد. به نظر می رسد که با این فن آوری جدید با
یک مرحله تزريق می توان تا ده روز از میزان قند خون در بیماران اطمینان
حاصل کرد.
با
تزريق این ذرات بارهای مثبت و یا منفی در خون ایجاد می شود. بارهای مثبت و
منفی يکديگر را جذب کرده و یک شبکه شکل می دهند. به طوریکه این ذرات دیگر
قادر به پراکندگی و متفرق شدن در بدن نيستند. این شبکه نانو دارای ساختاری
متخلخل می شود. از آن به بعد سلول های خون و گلوکوز می توانند به هسته های
نانو در این شبکه دسترسی داشته باشند.
به
گفته دکتر Zhen Gu، اين فن آوری به طور موثر باعث تولید يک حلقه بسته
سیستمی می شود که می تواند فعالیت پانکراس را در افراد سالم تقلید کرده و
انسولین را در پاسخ به تغييرات سطح گلوکوز در خون آزاد کند. فناوری جدید
اين پتانسیل را دارد تا سلامتی افراد را توسعه داده و کیفیت زندگی را در
بيماران مبتلا به دیابت ارتقا بخشد.
این
تيم تحقیقاتی در حال بحث و بررسی برای شروع انجام مراحل آزمایشی اين تزریق
بر روی بدن انسان هستند تا بتوانند به زودی آن را به عنوان يک اکسیر مطمئن
به زندگی میلیون ها نفر از افراد مبتلا به ديابت در سراسر دنیا هديه کنند.
منبع: نارنجی
نظرات
ارسال یک نظر