در اثر باز پخت فولادهای سخت شده بر اثر گرمایش مجددا نرم می شوند٬ و هر چه دمای بازپخت بالا برود سختی به طور پیوسته کاهش می یابد .
اگرکل عنصرالیاژی کندکردن اهنگ نرم شدن است بنابراین برای
بازپخت فولادهای الیاژی و رسیدن به سختی موردنظربه دمای بالاتری
نیاز است عنصرهایی مانند کرم و وانادیم که کاربیدهای پیچیده تولید می کنند تاثیر زیادی در دیرتر نرم شدن فولاد دارند این عنصرها نه تنها دمای بازپخت را بالا میبرند بلکه هنگامی که مقدار انها در فولاد زیاد
باشد
منحنی های نرم شده فولاد گستره ای خواهند داشت که در ان با بالا رفتن دمای باز پخت سختی هم افزایش می یابد
این رفتارفولادهای الیاژی که حاوی عنصر کاربید سازند سختی ثانویه نام دارد که دلیل ان به تاخیر افتادن رسوب کاربیدهای الیاژی است
فولادهای زد زنگ :
فولادهای ضد زنگ که در اصل برای تهیه کارد و چنگال و ابزار با جنس بهتر ساخته شد ، به علت مقاومت به خوردگی و گرمایی که در صنعت توسعه زیادی پیدا کرد ٬ حیف و میل شدن فلزها به علت خوردگی ، یکی از مشکلات مهندسی است . که نسبتا با استفاده از عناصر الیاژی کرم – نیکل در فولاد حل شده است .
علاوه بر مقاومت بر خوردگی ، خواص ضد زنگ در مقابل اکسیداسیون و پوسته انداختن مقاوم بوده و استقامت انها در در جه حرارتهای بالا ثابت باقی می ماند .
مقاومت به خوردگی الیاژهای کرم دار ، به علت تشکیل یک قشر اکسیدی چسبنده و سخت روی سطح فلز است .این لایه اکسیدی در برابر عوامل خورندهای نظیر اسید ها ، بازها ، مواد عالی و نمک های مختلف بسیار مقاوم است .
نظرات
ارسال یک نظر