انواع مختلف قالب :
• عبارت است از قالبهای تک حفره ایی وچند حفره ایی قالب با حفره های مختلف برای
• قطات مختلف و قالب با حفره های قابل تعویض .
• 2-قالب های چند حفره ای که دارای چند حفره مشابه برای تولید یک قطعه باشند.
که دارای مزیت:
• الف – تعداد قطعه تولیدی در واحد زمان
• ب-کیفیت بهتر
• ج-بالانس حرارتی در سطح قالب د-بالانس مکانیکی درکفه قالب
محدودیت ها :
1-مشکلات تولید را افزایش میدهد 2-ضایعات بیشتر 3-تعداد ضرب در ساعت تا حدی کاهش می یابد
طراحی قالب :
طبیعتا هر قالب باید شکل قطعه را داشته باشد که قرار است تولید شود ولی در ساخت قالب عوامل زیر باید از نظر دور نماند:
1-شیب دیوارها (draft)2-اضافه اندازه برای انقباض مواد
3-در نظر گرفتن انبساط حفره در اثر حرارت .
4-انتخاب محل خط جدایش قالب .
5-محل کشویی ها و ماهیچه ها ی متحرک
6-انتخاب محل تزریق بطوری که در محلی از قطعه قرار گیرد که دارای حساسیت بیشتر نباشد.
7-انتخاب محل گلویی تزریق بطوری که مواد ورودی به حفره با مانعی نظیر ماهیچه ها برخورد مستقیم نداشته باشد .
باید توجه داشت بهترین راهنما در طراحی قالبها تجربیات طراح می باشد.
انقاض مواد(shrinkage allowances) :
اندازههای نهایی حفره و ماهیچه های قالب پس از در نظر گرفتن مقدار انقباض مواد در اثر سرد شدن تعییین می شود . جدول زیر مقدار اضافه اندازه برای جبران انقباض را در مواد مختلف نشان می دهد.
توضیح اینکه مقادیر فوق به تناسب شکل و اندازه قطعه تغییر پذیر هستند.
برای آنکه قطعه به راحتی از درون قالب بیرون آید دیواره های حفره ها باید همگی دارای شیب باشند. مقدار این شیب بستگی به نوع مواد تزریقی و ارتفاع دیواره دارد .
پرداخت سطح حفره قالب:
در دایکست حفره قالب باید به اندازه کافی صاف و صیقلی باشد تا مذاب بتواند با حداقل اغتشاش آن را پر کند . میزان پرداخت سطح مورد نیاز به نحوه کاربرد قطعه بستگی دارد . مثلا اگر قرار باشد قطعه تحت عملیات رنگ کاری یا آبکاری قرار گیرد باید از پرداخت سطح خوبی برخوردار باشد.
یکی از روشهای پرداخت سطح حفره قالب با کیفیت خوب پرداخت توسط ذرات بسیار ریز الماس می باشد. با ادامه عمل تزریق این پرداخت خوب کمی تغییر می کند(خش بر می دارد ) ولی با مقدار کمی پرداختکاری مجدد صافی اولیه خود را به دست می اورد . این نوع پرداخت سطح برای قالبهایی به کار می رود که مذاب تزریق شده در انها دارای نقطه ذوب پایین باشد .
برای قالبهایی که آلیاژ مس در آنها تزریق می گردد پرداخت خیلی خوب نامناسب است زیرا تماس آلیاژ مس مذاب با سطح قالب به دلیل دمای بالای مس مذاب پرداخت اولیه سطح حفره قالب را از بین می برد و لذا از همان ابتدا سطح ان را پرداخت مات می کنند. مزیت پرداخت مات یا پرداخت کند در این است که در هنگام روغنکاری سطح حفره روغن را بهتر در خود نگه می دارد و باعث طول عمر بیشتر قالب می گردد . منبع: وبلاگ سیمرغ سعادت
نظرات
ارسال یک نظر