مؤسسه‌ي ملي استاندارد و فناوري، مبلغ 10 ميليون دلار را به‌عنوان جايزه به يک گروه تحقيقاتي در دانشگاه ويسکوسين ماديسون اعطا کرده‌است. اين گروه روي استفاده از فناوري نانو در ريخته‌گري کار مي‌کنند كه اين تلاش در نهايت به ساخت نوعي نانوکامپوزيت‌هاي آلومينيوم و منيزيوم خواهد انجاميد كه داراي کيفيت بالايي هستند. اين جايزه براي حمايت از 20 پروژه‌ي خلاقانه در اين حوزه در نظر گرفته شده‌است.
ايالت ويسکوسين يکي از ايالات مهم آمريکا در صنعت ريخته‌گري است و هم‌اكنون آنها درصدد استفاده از فناوري نانو در بهبود کيفيت محصولات خود هستند.
توليدکنندگان در حال روي آوردن به استفاده از آلياژهاي بسيار سبک آلومينيوم و منيزيوم هستند که از آهن و فولاد مقاوم‌تر بوده، عملکرد بهتري نيز دارند. براي ساخت اين آلياژها از نانوذرات، معمولاً سراميکي استفاده مي‌شود؛ اما به‌دليل ناممكن بودن پراکنده شدن يکنواخت نانوذرات درون فلز اصلي، اين کار با دشواري‌هاي زيادي روبه‌رو است.
همينك اين مشکل به معضل اصلي محققان تبديل شده‌است؛ زيرا با گداخته شدن فلز، نسبت حجم به سطح آن شديداً افزايش مي‌يابد و در نتيجه امکان چسبيدن آن به نانوذرات ـ که ميزان خيس شدن در آنها پايين است ـ کاهش مي‌يابد و در نتيجه نانوذرات به‌صورت به هم چسبيده باقي مي‌مانند.
براي رفع اين مشکل دانشمندان از امواج مافوق صوت استفاده کردند؛ اين امواج باعث تشکيل، رشد و ترکيدن ميکروحباب‌هايي درون فلز گداخته مي‌شود. ترکيدن اين حباب‌ها باعث ايجاد نقطه‌ي داغي با دماي 9000 درجه‌ي فارنهايت مي‌شود که منشأ امواج شوک‌آوري است كه تفرق يكنواخت نانوذرات درون فلز گداخته‌شده نتيجه‌ي آن است.
منبع: وبلاگ دانشجویان مهندسی متالورژی دانشگاه یزد
ايالت ويسکوسين يکي از ايالات مهم آمريکا در صنعت ريخته‌گري است و هم‌اكنون آنها درصدد استفاده از فناوري نانو در بهبود کيفيت محصولات خود هستند.
توليدکنندگان در حال روي آوردن به استفاده از آلياژهاي بسيار سبک آلومينيوم و منيزيوم هستند که از آهن و فولاد مقاوم‌تر بوده، عملکرد بهتري نيز دارند. براي ساخت اين آلياژها از نانوذرات، معمولاً سراميکي استفاده مي‌شود؛ اما به‌دليل ناممكن بودن پراکنده شدن يکنواخت نانوذرات درون فلز اصلي، اين کار با دشواري‌هاي زيادي روبه‌رو است.
همينك اين مشکل به معضل اصلي محققان تبديل شده‌است؛ زيرا با گداخته شدن فلز، نسبت حجم به سطح آن شديداً افزايش مي‌يابد و در نتيجه امکان چسبيدن آن به نانوذرات ـ که ميزان خيس شدن در آنها پايين است ـ کاهش مي‌يابد و در نتيجه نانوذرات به‌صورت به هم چسبيده باقي مي‌مانند.
براي رفع اين مشکل دانشمندان از امواج مافوق صوت استفاده کردند؛ اين امواج باعث تشکيل، رشد و ترکيدن ميکروحباب‌هايي درون فلز گداخته مي‌شود. ترکيدن اين حباب‌ها باعث ايجاد نقطه‌ي داغي با دماي 9000 درجه‌ي فارنهايت مي‌شود که منشأ امواج شوک‌آوري است كه تفرق يكنواخت نانوذرات درون فلز گداخته‌شده نتيجه‌ي آن است.
منبع: وبلاگ دانشجویان مهندسی متالورژی دانشگاه یزد
نظرات
ارسال یک نظر