یک روش جدید برای تولید محصولات در ابعاد نانو

اگر تکنیکهای بهتری برای تولید قطعات در ابعاد نانو ایجاد نشود ، تولید این قطعات در حد تحقیقات آزمایشگاهی باقی خواهد ماند. صنایع تولید چیپس های الکترونیکی نیزبه تکنیکهای تولید در ابعاد نانوی بهتری نیاز دارند تا مخازن ذخیره اطلاعات کوچکتری را با سرعت پروسس بیشتر تولید نمایند.
برای این منظور یک روش به نام nanoImprint lithography وجود دارد اما قالبها معمولا دارای محدودیتهایی دردقت ابعاد و تردی و شکنندگی هستند. هم اکنون پژوهشگران دانشگاه یال (Yale University) نشان داده اند که این قالبها را می توان از مواد با دوام تری ساخت که این یک پیشرفت برای تکنولوژی تجاری تولید این محصولات است.
در این پژوهش قالبهایی از شیشه های متالیکی برای nanoimprint lithography ساخته شده.این روش ساده تر و ارزان تر از فتولیتوگرافی سنتی است.
در nanoimprint lithography ،یک قالب، از یک ماده سخت مانند فلز یا سیلیکون که درون یک ماده نرمتر (معمولا سیلیکون مذاب یا پلیمر) پرس شده ، ساخته می شود.این قالبها قابلیت استفاده مجدد را دارند.اما هر دو فلزات و سیلیکون دارایمحدودیتهایی به عنوان مواد قالب هستند.سیلیکون ترد است و قالبها پس از اینکه حدود یکصد بار استفاده شدند می شکنند.قالبهای فلزی خواص بهتری دارند اما فلز ساختار دانهای (کریستالی) دارد و نمی توان قطعه تولیدی از آن از ابعاد دانه ها کوچکتر باشد که در حدود 10 میکرومتر است.

در بسیاری ازموارد شیشه های متالیکی ومواد ایده آلی برای nanoimprint lithography هستند چرا که استحکام بالاییدارند و در ابعاد دقیق می توانند قالب بندی شوند. این مواد به صورت توده هستند که از سرد کردن سریع فلزات مایع تولید می شوند و فرصت کریستالی شدن به آنها داده نمی شود و همانند قالبهای سیلیکونی می توان آنها را به شکلهای بسیار ریز در آورد و میلیون ها بار میتوان برای شکل دادن مواد از آنها استفاده نمود.به تارگی پژوهشگران موفق شده اند قالبهایی بسازند که ابعاد آن به کوچکی 13 نانو متر است(از جنس پلاتینیوم).

پژوهشگران به دنبال این تئوری هستند که محدودیت اندازه تولیدی آنها در ابعاد یک اتم باشد.

منبع: وبلاگ مهندسی و علم مواد - متالورژی