تئوری:
بنا به تعریف، جبه‌ی انجماد، مکان هندسی فصل مشترک مایع و جامد در تمام مناطقی است که جامد و مایع در کنار هم قرار می‌گیرند که از نظر کلی به گروه پیوسته و گسسته طبقه‌بندی می‌شوند. در شکل 1 جبه‌ی انجماد پیوسته یک آلیاژ نشان داده شده است، در حالیکه اطلاق جبه‌ی انجماد برای آلیاژهایی که فصل مشترک گسسته دارند معمول نیست.
شکل1- شکل جبه‌ی انجماد پیوسته و جهات انجماد
یکی از مهمترین نکاتی که در مباحث ریخته‌گری مطرح است، تغییر جبه‌ی انجماد در زمان‌های مختلف است که می‌تواند برای ناهماهنگی‌های ساختاری محسوب شود، در شمش ریزی‌های مداوم تقریباً جبه‌ی انجماد ثابت بوده و از اینرو ناهما‌هنگی کمتر است.
فلزات و آلیاژها، دامنه‌ی وسیعی از مدل‌های انجماد را در بر می‌گیرند ولی از نظر مذاب‌رسانی و تغذیه مذاب می‌توان آنها را به دو گروه اصلی زیر تقسیم نمود.
1- آلیاژهای با انجماد پوسته‌ای که دارای فصل مشترک مایع و جامد پیوسته‌ای به نام جبه‌ی انجماد می‌باشند.
2- آلیاژهای با انجماد خمیری که در بین مناطق مایع و جامد، فصل مشترک پیوسته‌ای وجود ندارد و عملاً فاقد جبه‌ی انجماد مشخص هستند.
طبقه‌بندی آلیاژها بر حسب مدل انجماد:
| پوسته‌ای | میانی | خمیری |
| فلزات خالص فولاد‌های کم‌کربن آلومینیم برنز آلومینیم سیلیسم 12% آلیاژهای یوتکتیکی برنج سیلیسیم دار | فولاد‌های کم آلیاژ آلیاژهای آلومینیم با بیش از 1% عنصر آلیاژی برنج زرد مس-قلع با 1 تا 2% قلع | فولاد‌های پر کربن آلومینیم- مس فسفر برنز آلیاژهای صنعتی نیکل اکثر آلیاژهای آلومینیم و میزیم |
منبع: ویگاه سیمرغ
نظرات
ارسال یک نظر